Radi se o jednoj od najvećih i najznačajnijih benediktinskih opatija na istočnoj jadranskoj obali. Prvi put se spominje u darovnici đakona Petra oko 1020. godine. Samostan su osnovali i izgradili građani grada Splita koji su sve do 1442. godine, kada se opatija gasi, imali pravo sudjelovati u izboru opata koji je, nakon biskupa i kneza, uživao najveći ugled u gradu.Najpoznatiji redovnik samostana bio je posljednji hrvatski kralj Stjepan II. Trpimirović. Arhitektonski kompleks samostana sastojao se od crkve, klaustra i zgrada za stanovanje. Od crkvenog namještaja treba izdvojiti zabat s prikazom Krista na prijestolju, reljef krilatog lava koji u prednjim šapama drži čovjeka te skulpturu sv. Stjepana Prvomučenika iz 1355. godine.